Ptoza – podwieszenie opadającej powieki w Gdańsku
Ptoza (z łac. ptosis palpebrae) jest schorzeniem charakteryzującym się opadnięciem powiek spowodowanym porażeniem mięśni powieki oka. Pomimo, że ptoza nie wywołuje dolegliwości bólowych, to może powodować znaczny dyskomfort i utrudniać codzienne funkcjonowanie. Kiedy opadnięcie powieki jest nieleczone, może doprowadzić do problemów ze wzrokiem (np. astygmatyzmu).
Jakie są przyczyny schorzenia
Jest wiele przyczyn prowadzących do opadania powieki. Wśród nich można wymienić:
- Starzenie się skóry,
- Nadmiar skóry,
- Źle dobrane soczewki kontaktowe,
- Zbyt długie noszenie soczewek kontaktowych,
- Uszkodzenie nerwu okołoruchowego,
- Uszkodzenia jądra nerwu w mózgu,
- Zmiany nowotworowe,
- Złe oświetlenie w miejscu pracy,
- Zespół Hornera (uszkodzenie układu współczulnego w obrębie rdzenia kręgowego)
- Cukrzycę,
- Jad czarnej mamby,
- Przyjmowanie morfiny,
- Powikłanie operacji powiek,
- Powikłanie zabiegów wewnątrzgałkowych,
- Nadmierne narcie oczu,
- Miastenię (szybie męczenie się mięśni szkieletowych),
- Porażenie Bella (porażenie nerwu twarzowego)
Wszystkie czynniki wywołujące tę dolegliwość dzielą się na:
- Czynniki neurogenne, mające związek z nieprawidłowym unerwieniem wywołanym przez porażenie okoruchowego nerwu czaszkowego, jak również zespołem Marcusa Gunna.
- Czynniki mechaniczne, mające związek np. z guzem naciekającym na powiekę, z pęknięciem rozcięgna mięśnia dźwigacza powieki górnej, z bliznami pooperacyjnymi, z bliznami pozapalnymi, bądź dużym obrzękiem po urazie.
- Czynniki pourazowe, związane z anatomicznymi, bądź czynnościowymi uszkodzeniami mięśnia, jego unerwienia i rozcięgna.
- Czynniki miogenne, związane z zaburzeniami funkcji lub rozwoju mięśnia dźwigacza powieki.
- Czynniki rozcięgnowe, związane z nieprawidłową strukturą, bądź aktywnością rozcięgna mięśnia dźwigacza powieki, przenoszącego siłę skurczu mięśnia na powiekę.
Jak rozpoznać ptozę
Najbardziej oczywistym i widocznym objawem ptozy jest opadanie powieki. Dolegliwość ta może dotyczyć zarówno jednej, jak i dwóch powiek. Objawia się zmniejszeniem wysokości szpary powiekowej po chorej stronie. W prawidłowej sytuacji u osoby dorosłej, brzeg rzęsowy powieki górnej zlokalizowany jest ok.1,5 mm poniżej najwyższego punktu rąbka rogówki, natomiast kiedy pojawia się ptoza, znajduje się on niżej i może przysłaniać źrenicę.
Jeśli opadanie powieki ma charakter wrodzony, można je rozpoznać już u noworodka, kiedy fałda górnej powieki jest dłuższa od drugiej. Również u starszego dziecka nie powinno być problemu z rozpoznaniem ptozy. Widoczne jest to szczególnie kiedy dziecko mruży oczy, aby coś lepiej zobaczyć lub kiedy wysoko unosi brwi.
Rozpoznanie i leczenie ptozy
Osoby, u których pojawią się objawy opadnięcia powieki powinny umówić się na wizytę kwalifikującą do zabiegu okulistycznego, gdyż operacja jest najskuteczniejszą metodą leczenia tej dolegliwości.
Rozpoznanie ptozy opiera się na wywiadzie lekarskim, badaniu klinicznym i dodatkowych konsultacjach specjalistycznych (np. konsultacji neurologicznej, konsultacji chirurgicznej). Podczas badania lekarz najczęściej ocenia m.in.:
- funkcję dźwigacza górnej powieki,
- wysokość szpary powiekowej,
- linię obrysu brzegu powieki górnej,
- położenie fałdu powieki górnej,
- stopień opadnięcia powieki,
- stopień przysłonięcia tęczówki w linii źrenicznej
- odległość pomiędzy fałdem powiekowym, a brzegiem rzęsowym.
Najskuteczniejszą metodą leczenia ptozy jest zabieg chirurgiczny, polegający na podwieszeniu opadającej powieki. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym i polega na podwieszeniu opadającej powieki na mięśniu czołowym za pomocą specjalnej nici (niewchłanialnej) prowadzonej pod skórą.
Na operację warto umówić się do nowo otwartego, profesjonalnego Centrum Okulistycznego Eter-Med, które oferuje szereg zabiegów z zakresu okulistyki. Centrum nie tylko dysponuje innowacyjnymi, najwyższej klasy urządzeniami leczącymi choroby oczu, ale również szczyci się doskonałym zespołem lekarskim.
Przed zabiegiem niezwykle pomocna może się okazać wizyta kwalifikująca do zabiegu, podczas której lekarz udzieli pacjentowi niezbędnych informacji dotyczących przygotowania się do operacji, jak i zaleceń po zabiegu.
