Zespół fałdu błony maziowej stawu kolanowego leczenie Gdańsk
Wśród schorzeń, które pojawiają się w obrębie kolan wyróżniamy m.in. zespół fałdu błony maziowej (z łac. plica mediopatellaris), który jest często przyczyną bólu przedniej części kolana. Struktura ta, zwana fałdem, jest pozostałością życia płodowego, kiedy to, w drugim trymestrze rozwijającego się płodu, zanikające przegrody maziowe wewnątrz stawu kolanowego tworzą tzw. pliki, czyli fałdy na ścianie stawu. Plica mediopatellaris dzieli się ze względu na umiejscowienie na: fałd przyśrodkowy, fałd nadrzepkowy, fałd podrzepkowy, jak również struktury boczne. Specjaliści szacują, że tego typu schorzenia posiada 50-70% dorosłych osób. U niektórych nie powodują one żadnych dolegliwości, innym zaś sprawiają ból i uniemożliwiają aktywne funkcjonowanie.
Przyczyny dolegliwości bólowych
Dolegliwości bólowe pojawiają się najczęściej wtedy, kiedy plika zostanie podrażniona. Może dojść do jej przerostu, wystąpienia obrzęku lub zwłóknienia i zaistnienia stanu zapalnego. Wówczas tak zmodyfikowany fałd powoduje ciasnotę kłykcia udowego przyśrodkowego i zostaje zaklinowany pomiędzy rzepką a kością udową doprowadzając do podrażnień. Wśród przyczyn powodujących ból i dyskomfort u pacjentów z zespołem fałdu maziowego wyróżnia się podrażnienia pierwotne oraz wtórne. Do pierwotnych przyczyn podrażnienia należy np. upadek, uderzenie, jak i przeciążenie. Natomiast wśród wtórnych podrażnień znajdują się uszkodzenia łąkotki, stany zapalne tkanek, czy schorzenia stawu kolanowego.
Objawy zespołu przerośniętej fałdy błony maziowej
Na ogół fałdy błony maziowej nie powodują dolegliwości bólowych. Kiedy jednak już się pojawią, pacjent odczuwa uporczywy ból w przedniej oraz przyśrodkowej części kolana. Ból nasila się w pozycji siedzącej ze zgiętymi nogami, jak również podczas wykonywania czynności wymagających klękania i kucania. Dolegliwości pojawiają się także podczas długich spacerów, biegania, wykonywania przysiadów, wchodzenia po schodach. Spowodowane jest to niedostateczną funkcją mięśniową i słabym napięciem mięśnia czworogłowego. Ból dokucza pacjentowi zaraz po wykonywaniu powyższych czynności, nie jest ciągły, a przerywany. Pacjent odczuwa bolesne przeskakiwanie w kolanie, blokowanie się stawu, czy uczucie rozpierania kolana. Staw może stać się wrażliwy na dotyk i obrzęknięty, a pod skórą może pojawić się wyczuwalne zgrubienie.
Diagnostyka
Rozpoznanie plica mediopatellaris jest skomplikowane i wymaga przeprowadzenia wieloelementowych badań, aby nie pomylić schorzenia z inną chorobą. Ortopeda rozpoczyna diagnostykę od zebrania szczegółowego wywiadu z pacjentem oraz badania klinicznego w zakresie tkliwości (bólu w trakcie ucisku) oraz wysięku. Wykonywane są także badania obrazowe jak np. RTG (w projekcji bocznej, AP, Merchanta), USG, rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa i artrografia kontrastowa. Bardzo ważne zarówno w badaniu klinicznym jak i w badaniach obrazowych jest wykluczenie innych schorzeń w obrębie kolana, jak np. uszkodzeń łąkotki, podwinięcia rzepki czy zapalenia kości i chrząstek.
Metody leczenia
Metody leczenia uzależnione są od stopnia i czasu trwania urazu. Na samym początku lekarz zaleca zmianę stylu życia, odciążenie kolana i odpoczynek. Pomocne bywają także okłady z lodu . Następnie specjalista dobiera odpowiednie ćwiczenia w zakresie rehabilitacji, czy metodę fizykoterapii najlepszą dla pacjenta (m.in. krioterapię, jonoforezę, ultradźwięki, masaże). Wśród metod leczenia jest także farmakoterapia, polegająca na przyjmowaniu przez pacjenta niesteroidowe leków przeciwzapalnych (np. na bazie ibuprofenu).
W przypadku kiedy dolegliwości bólowe nasilają się lub nie ustępują po 6 miesiącach, specjalista ortopeda może zaproponować leczenie operacyjne metodą artroskopową (ATS).
Dowiedz się więcej o zabiegu artroskopowym stawu kolanowego w szpitalu w 1DayClinic w Gdańsku
Zabieg polega na wykonaniu małych otworów w kolanie (około 0,5 mm), poprzez które lekarz wprowadza artroskop umożliwiający monitorowanie, ocenę stawu oraz potwierdzenie diagnozy. Następnie przy zastosowaniu odpowiednich narzędzi ortopeda usuwa przerośnięte fałdy maziowe. Artroskopia stawu kolanowego trwa około 60 minut i przeprowadzona jest w znieczuleniu zaproponowanym uprzednio przez anestezjologa.
Po zabiegu pacjenta czeka rehabilitacja pooperacyjna oraz zabiegi z zakresy fizykoterapii.